నాథ నాదం

భర్త (వికటకవి) :  ద్వారంబులు మూస్తిని,
                       కపిలంబు ఇంట జొచ్చ.

భార్య (కవయిత్రి) : నాకు లేని భయంబు,
                       నీ కేల నాథా.
                       భరించునది భర్త యనియా?

భర్త : పీల కపిలంబు నొక్కటి,
         నా కలలో జొచ్చె నిన్న రాతిరి.
         కనులార నిండిన నా నిద్ర
         గాంచెన్ దాన్ని తేరిపార.
         భయము నాది,
         దాని పీలత్వం యందు.
         ద్వారములు మూస్తిని,
         నిను చూడ,
         దాని కనులు తప్పగ.

– వాసు