ముగ్గురి మనసులు మొదటి భాగం
సాయంత్రం ఆఫీసు నుంచి రూమ్ కి వచ్చాము…స్నానం చేసి అలా బాల్కనీలో చల్లటి గాలి వేస్తుంటే, కాసేపు కూర్చుందాం అని వెళ్ళాను…పొద్దున్న ఆఫీసులో మా బాస్ పెట్టిన టెన్షన్లన్ని మర్చిపోయి హాయిగా కాసేపు కూర్చున్నాను…ఇంతలో ఎవరో తలుపు కొట్టారు, వెళ్లి తీయగా మెస్ లో పనిచేసే కుర్రాడు భోజనం తెచ్చాడు…చాలా ఆకలిగా ఉంది, ఏం తెచ్చాడని తీసి చూస్తే పన్నీర్ బిర్యాని..!ఇంకేముంది ఫ్రిడ్జ్ లో ఉన్న కోక్ తీసుకుని బాల్కనీలో హాయిగా బిర్యాని కుమేశాను…రెండేళ్ల క్రితం డైరీ, చదువుదామని వెళ్లి తెచ్చుకున్నాను…
ఆ డైరీ లో నా గురించి కన్నా నాతో ఉండే ఓ రెండు ప్రాణాలు గురించి ఎక్కువగా రాస్తాను…
ఒక ప్రాణం పేరు ‘సిరి’ రెండోది ‘ఆనంద్’మేము ముగ్గురం కలిసి నాలుగేళ్లు ఇంజనీరింగ్ చదివి..,మూడేళ్లు ఒకే కంపెనీలో ఉద్యోగం చేసాము…మేము స్నేహితులమని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు కానీ…నేను లేకుండా.. సిరి, ఆనంద్…సిరి లేకుండా.. నేను, ఆనంద్…వాడు లేకుండా.. నేను, సిరి…ఎప్పుడూ లేము., ఉండలేము..!అలా 7 ఏళ్ళు గడిచాయి…
ఒరేయ్..! లోపలికి రారా.. మంచి సినిమా వస్తోంది చూద్దాం..
అని నన్ను లోపలి కి పిలిచాడు… వాడే ఆనంద్…నేను, ఆనంద్ మొదటి సారి తీసుకున్న రూము ఇప్పుడు ఉండేదే.. ఇక్కడే మాతో సిరి కూడా చాలా ఏళ్ళు గడిపింది…
ఆ జరిగిన సమయం.., అనుభవించిన ఆనందం.., మళ్లీ రావు… ఎప్పుడైనా సరదాగా నేను, ఆనంద్, సిరి కలిసి ఈ రూమ్ లో..నేను రాసిన డైరీ చదువుతూ,..అలా గడిచిన కాలాన్ని గుర్తుతెచ్చుకుంటూ..ఎంతో సంతోషంగా ఉండేవాళ్ళం…సరదాగా రెండేళ్ల క్రితం డైరీ చదువుదామని తీశాను….ఏ రోజుది చదువుదాం..? అనుకుంటూ… పేజీలు తిప్పుతూ ఒకచోట ఆపాను….ఆరోజు ఆనంద్ ఆఫీస్ పని మీద సైట్ కి వెళ్ళాడు..నేను, సిరి ఆఫీస్ కి వెళ్ళాము.మధ్యాహ్నం భోజనం తర్వాత క్యాంటీన్ చుట్టు రోజు లాగా నడుస్తున్నాము…చాలా రోజుల తర్వాత ఇలా మా ఇద్దరినే చూసి ఆఫీసు వాళ్ళు…ఆనంద్ ఏడి..? ఆనంద్ ఎక్కడ..? అని అడిగారు.. ఎందుకంటే..వర్షం లో ఉరుము లాగా, సముద్రం లో అల లాగా.. మేము ముగ్గురం కలిసి ఉంటామని అందరికీ తెలుసు…మాలా ఉండాలని.., మాతో స్నేహం చేయాలని.., చాలామంది అనుకుంటారు…
అంత గొప్ప స్నేహం మాది…అది ఆ స్నేహం గొప్పతనమా..? లేక..
మా ‘ముగ్గురి మనసులు’ గొప్పతనమా..? తెలీదు..
*********
అలా నడుస్తూ ఉండగా మాతో పని చేసే ఓ అమ్మాయి, తన పెళ్లి అని చెప్పి నాకు, సిరి కి తన పెళ్లి శుభలేఖ ఇచ్చింది…వెంటనే సిరి.. అందుకేనా నువ్వు ఉద్యోగం వదిలేసి వెళ్ళిపోతావు అని అంటున్నారు..? అని అంది…ఆ అవును.. ఆయన అమెరికాలో ఉంటారు, పెళ్లి చేసుకున్నాక నన్ను తీసుకెళ్ళిపోతారు కదా.. అందుకే ఉద్యోగం మానేస్తున్నాను..
అయినా పెళ్లి అయితే నువ్వు కూడా ఇక్కడే ఉంటావా ఏంటి…? అతని దగ్గరికి వెళ్ళి పోతావులే..! అంటూ నవ్వుతూ…
ఆనంద్ కి కూడా చెప్పండి, ముగ్గురూ కలిసి పెళ్ళికి రండి..
అని పిలిచింది…
అలాగే తప్పకుండా వస్తాం అని సిరి తనకి మాట ఇచ్చింది…మేము ప్లేస్ లోకి వెళ్లిపోయాము..ఆ అమ్మాయి చెప్పిన మాటలు నాకు మామూలుగా అనిపించినా… సిరి కి త్తుటాలు లా మనసుకి తగిలాయి…!నాతో.. ఒరేయ్..! ఆమె ఏమని చెప్పిందో విన్నావా..? అది నిజమే కదా..?అంటూ ఏదో ఆలోచనలో ఉంది సిరి…నేను వెంటనే.., ఆ అమ్మాయి ఉద్యోగం వదిలేసి, వాళ్ళ ఆయనతో కలిసి అమెరికా వెళితే… నీకు ఎందుకు బాధ..? అని సరదాగా అన్నాను..అది కాదు.., తన గురించి కాదు.., నాకు పెళ్లి అయితే..? మీ నుంచి దూరంగా వెళ్ళిపోతాను కదా..! అప్పుడెలా..?అని ఆలోచిస్తున్నాను… అని చెప్పింది…ఓసిని..! తను పెళ్లి చేసుకుని వెళుతోంది… నిన్ను ఎవరు చేసుకుంటారు…?అని సరదాగా అన్నాను.., కానీ సిరి ఆలోచన చాలా లోతుగా వెళ్తోంది.. ఏదో తనని నవ్విద్దాం అని చెప్తున్నాను కానీ,ఆ విషయం నేను, ఆనంద్ చాలాసార్లు అనుకున్నాము…సిరి పెళ్లి చేసుకోవాలని.., ఇల్లాలు గా.., తల్లిలా.., ఓ బాధ్యత గల స్త్రీ లా.., తనని చూడాలని మాకు ఉంటుంది…
కానీ..! పెళ్లయ్యాక దూరంగా వెళ్తుంది ఏమో..!వచ్చిన తన భర్త మమ్మల్ని పిలుస్తాడో లేదో..?అనే భయం నాకు, ఆనంద్ కి రోజూ ఉండేదే… ఇవాళ ఆ బాధ సిరి పడుతుంటే నాకు ఇంకా ఎక్కువ బాధ కలిగించింది…ఆఫీసులో ఉండలేక రూమ్ కి వెళ్ళిపోదామని బయలుదేరుతుంటే…సిరి, నాకు ఇక్కడ ఉండాలని లేదు.. నీకు పని లేకపోతే రూమ్ కివెళ్ళిపోదాం..? అని తన బ్యాగ్ తీసుకుని వచ్చింది, నేను నా బ్యాగ్ తీసుకుని బయలుదేరుతున్న విషయం చూసింది… ఇద్దరం నవ్వుకుంటూ రూమ్ కి వెళ్ళాము…తినడానికి ఏమైనా చేస్తా, అని సిరి కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది..తను ఏదో చేసింది.. నేను తింటూ టీవీ చూస్తున్నాను…కానీ..! మా మనసు ఇక్కడ లేదు..ఇంకా బాధ పడుతోంది ఏమో..? అని నేను సిరి వైపు…,నేనుబాధపడుతున్ననేమో..? అని సిరి నా వైపు…,చూసుకుంటూ కూర్చున్నాము…
**********
ఇంతలో ఆ బాధ తన కళ్ళల్లోంచి వచ్చేసింది, అది చూశాక నన్ను నేను ఆపుకోలేకపోయాను… కాసేపటికి ధైర్యం తెచ్చుకుని,మనం ఏమీ చేయలేము సిరి.., ఏడవకు..! అని నా బాధను మింగుకుంటూ ధైర్యం చెప్పాను..కానీ నేను ఇచ్చిన ధైర్యం కన్నా ఆ బాధ ఎక్కువ బలమైనది…కాసేపటికి బాధ తగ్గి…ఒరేయ్..! నా బాధ పెళ్లి చేసుకోవాలి ఏమో.., పెళ్ళి తరువాత ఎక్కడికో వెళ్ళి పోతానేమో.., అని కాదు..పెళ్లి ఎవరినో చేసుకోవాలని..!నేను ఎవరినో ఎందుకు పెళ్లి చేసుకోవాలి..?మిమ్మల్ని ఎందుకు వదిలేయాలి నేను….?మీ తోనే ఉండాలి.., మనం కలిసి ఉండాలి.., అని చెప్పిందిసరే… దానికి ఏం చేద్దాం..? ఏం చేస్తే మనం కలిసి ఉంటాం..?అని అడిగాను…సిరి లేచి బాల్కనీ లోకి వెళ్లి…‘సంతోష్…! నేను ఆనందుని పెళ్లి చేసుకుందామని అనుకుంటున్నాను’ఈ విషయం నువ్వే ఆనంద్ కి చెప్పాలి…!అని తన బ్యాగ్ తీసుకుని ఏడుస్తూ కిందకి దిగి ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది…
తర్వాత ఏమి జరిగి ఉంటుందో రెండో భాగం లో చూద్దాం …..
-శ్రీ కిరణ్