నాన్న

చిన్నప్పటి నుండి నన్ను కంటికి రెప్పలా కాచుకుని..
నా వెన్నంటే ఉండి నాకు దైర్యాన్ని నింపుతూ.. నా ప్రతి అడుగులో తొడుంటూ..
నా అల్లరి భరిస్తూ… నా తప్పులని క్షమించి.. నా తప్పులని సరి చేస్తూ..
నా గెలుపు ఓటమి లో.. అన్నింటా నా వేలు పట్టుకుని నేనున్న అని దైర్యాన్నీ ఇస్తూ..
కష్టం అనేది నా దరి చేరకుండా..
ఎంతో అందంగా నా జీవితాన్ని.. తీర్చి దిద్దిన నాన్న..
నా ఎదుగుదల గురించి.. నా భవిష్యత్తు గురించి ఎన్నో కలలు కని…
ఎంత కష్టం వచ్చిన ఎలా ఎదుర్కోవాలో నేర్పించిన నాన్న…
నీ కూతురి జీవితం గురించి నువు కన్న కలలు నిజం అయ్యే సమయం లో నా చేయి వదిలి..
నన్ను ఒంటరి చేసి..నన్ను దిక్కు తోచని స్థితిలో..
తెగిన గాలిపటం వలె నన్ను వీడి
అనంత లోకాలకు చేరిన నాన్న…
ఏ ఆధారం తో నేను బ్రతకాలి..
ఏ దైర్యం తో ముందడుగు వేయాలి….
తెగిన గాలిపటం కి ఎన్ని ముడులు వేసి దారాన్ని అతికించిన అది తెగి పడుతూనే ఉంటుంది.
అలాగే తండ్రి తోడు లేని ఏ ఆడపిల్ల జీవితం అయిన అంధకారమే అవుతుంది…

– వనీత రెడ్డి