దోశలు కావాలా బాబూ

ఉదయమే టిఫిన్ చేద్దామని తన ఇంటి పక్కనే ఉన్న హోటల్ దగ్గరకు వెళ్ళాడు
ప్రసాద్. అక్కడ మసాలా దోశ
కావాలని హాటల్ ఓనరు
గుండూరావుతో చెప్పాడు. పెద్ద గిన్నెలో ఉన్న పిండిని చేత్తోనే చిన్న గిన్నెలోకి తీసాడు అతను చాలా నైపుణ్యంగా.వామ్మో ఆ
చేయి మాత్రం చెదలుపట్టిన
టేకు చెక్కలా ఉంది. అలా
పిండిని తీసి పక్కన పెట్టాడు
ఆ తర్వాత పెద్ద పెనం మీద
అలా నీళ్ళు చిలకరించాడు.
సుయ్ -సుయ్ మనే శబ్దం
రాగానే గుండూరావు పెనం
మీద దోశ వేసాడు. అక్కడ
వాష్ బేషిన్ దగ్గర ఉన్న చిన్న
చీపురుని అట్ల పెనంపై పెట్టి
రప – రప మని రాసాడు.
ఆ చీపురు చాలా నల్లగా ఉంది. దాన్ని అన్ని అవసరాలకు వాడి
ఉంటారు గుండూరావు🙂. అలా చీపురుతో రుద్దిన పెనంపై దోశ వేసాడు. ఆ తర్వాత గిన్నెలో ఉన్న మసాలా ఆ దోశపై సప – సపా పరిచాడు. అలా పరిచేముందు ఆ మసాలా వాసన చూసాడు
గుండూరావు. బహుశా అది మొన్నటిదేమో అనే అనుమానం ప్రసాదుకి వచ్చింది. అయినా మౌనంగా ఉన్నాడు ప్రసాద్. గుండూరావు
దోశ చుట్టూ అయిల్ పోసాడు. ఆ ఆయిల్ మన బండిలో పోసే ఆయిల్ అంత నల్లగా ఉంది. అలా మొత్తానికి దోశ వేసి ఒక
ప్లేటులో పెట్టి ఇచ్చాడు. ఆ
ప్లేటుకు పన్నెండు సొట్టలు ఉన్నాయి. అంటే దాని అర్ధం
చాలా గట్టిదన్న మాట🙂.
బహుశా గుండూరావు భార్య
ఆయన గుండుపై ప్రయోగించి ఉంటుంది. చట్నీ మాత్రం చట్నీలో నీరు కలిపినట్లు కాకుండా నీటిలో
చట్నీ కలిపినంత పలచగా
ఉంది. తప్పని పరిస్థితుల్లో ఆ దోశ తిన్నాడు ప్రసాద్. ఈ కధకు కొసమెరుపేమిటంటే ఆ హాటల్ ఓనర్ గుండూరావు ప్రసాదుతో “ఇంకో దోశ కావాలా బాబూ” అని అడిగాడు. వెంటనే ప్రసాదుకి ఆ గుండూరావు చెయ్యి, ఆ చీపురు, ఆ ఆయిల్, ఆ చట్నీ ఇవన్నీ గుర్తుకొచ్చాయి. కడుపులో దేవేసినట్లు ఐంది
ప్రసాదుకి. మొత్తానికి ఇలాంటి
టిఫిన్లు తినే ప్రసాదులు ఎంతో
మంది ఉన్నారు. ఇంట్లో అన్నీ వండిపెట్టే భార్య ఉన్నా కూడా ఇలా బయట తినే పెళ్ళైన ప్రసాదులను ఏమనాలి. ఎంతైనా పొరిగింటి పుల్ల కూర రుచిగా ఉంటుందేమో. ప్రసాదులు ఎప్పుడూ కొత్తదనం కోరుకుంటారల్లే ఉంది. దోశ తినాలంటే గుండూరావు హోటలుకే రండి. ఒక
దోశ ఆర్డర్ చేస్తే ఒక దోశ ఫ్రీ. ఒకటి మీకు,ఒకటి కుక్కకి. అది అక్కడే తిరుగుతుంటుంది.
ఆ కుక్కకు దోశలంటే ప్రాణం.
తినగ తినగ వేము తియ్యగుండు అనే సామెతగా ఆ కుక్కకు దోశ తినటం ఇష్టంగా మారింది. బయట తిళ్ళు తినేవారు గుండూరావు
హోటల్లో ఒక్కసారైనా తినండి.
🙂

-వెంకట భానుప్రసాద్ చలసాని.