దిగులు మేఘాలు
మరోరోజు కి అర్ఘ్యమిచ్చి
జీవితం లో పడ్డాను
కోపతాపాలు నీటిలో కలిపేసి
కన్నీటి జాడలను దాచేసి
నవ్వు మేడలను అలంకరించి
కలల దీపాలను వెలిగించి
మనసును శ్రుతిచేశాను
కాల శుశ్రూష చేసి కదిలాను
మనుషుల సందడితో
హృదయ కుహరాలను కడిగాక
పులకాంకితుడనై
తొలికిరణ స్పర్శ చవిచూశాను
దిగులు మేఘాలు దారిచ్చేశాయి
– సి.యస్.రాంబాబు
కవిత బాగుంది.